ΕΠΕΤΕΙΟΣ "ΟΧΙ" - 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

http://www.youtube.com/watch?v=CKiXuYh0LqQ

http://www.youtube.com/watch?v=jrG6pC83dt4&feature=related

O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος..., ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως»

Διάγγελμα του Ιωάννη Μεταξά προς τον ελληνικό λαό (28-10-1940)

Προς τον ελληνικόν λαόν,

Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν

 διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. 

Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην,

 προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημας το δικαίωμα

 να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν

 σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν,

 την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους 

κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν 

ότι προς κατάληψιν αυτών

 η κίνησις των στρατευμάτων της.

 θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. 

Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν 

ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό

 και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο

 ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.

Έλληνες,

τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας 

και της ελευθερίας,

 την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. 

Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον,

 αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, 

τας γυναίκας, τα παιδιά σας,

 και τα ιεράς μας παραδόσεις.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών

Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως

Ιωάννης Μεταξάς

ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 

(Μ. Τραϊφόρος - Σοφία Βέμπο) 

Μες τους δρόμους τριγυρνάνε, 

οι μανάδες και ζητάνε ν' αντικρίσουνε 

τα παιδιά τους π' ορκιστήκαν, 

στο σταθμό σαν χωριστήκαν να γυρίσουνε. 

Μα για κείνους πού 'χουν φύγει 

και η δόξα τους τυλίγει, ας χαιρόμαστε 

και καμιά ποτέ ας μην κλάψει 

κάθε πόνο της ας κλάψει κι ας ευχόμαστε. 

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, 

που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά. 

Παιδιά, στη γλυκιά Παναγιά, 

προσευχόμαστε όλες, νά 'ρθετε ξανά. 

Λέω σ' όσες ξαγρυπνάνε 

και για κάποιον ξενυχτάνε και στενάζουνε, 

πως η πίκρα κι η τρεμούλα 

σε μια γνήσια Ελληνοπούλα δεν ταιριάζουνε. 

Ελληνίδες του Ζαλόγγου 

και της πόλης και του λόγγου και Πλακιώτισσες, 

όσο κι αν πικρά πονούμε, 

υπερήφανα ας πούμε σα Σουλιώτισσες. 

Παιδιά, της Ελλάδος παιδιά, 

που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά. 

Παιδιά, στη γλυκιά Παναγιά, 

προσευχόμαστε όλες, νά 'ρθετε ξανά. 

Mε της Νίκης τα φτερά, 

σας προσμένουμε παιδιά.